Natychmiastowa wolność dla Simosa Seisidisa

Wezwanie do międzynarodowej solidarności

30/3/2011 odbędzie się rozprawa pierwszej instancji w sprawie „Rabusi w czerni”. Dotyczy ona napadu na Bank Narodowy, mieszczący się na ul. Solonos w centrum Aten (doszło do niego w styczniu 2006 r.) oraz napadów na sześć innych banków. Jest to ta sama sprawa, w ramach której skazano Yiannisa Dimitrakisa na 12, 5 lat pozbawienia wolności. Tym razem na ławie oskarżonych zasiada Simos Seisidis, który przez 4,5 roku ukrywał się przed władzami.

Simos został aresztowany 3/5/2010 po tym jak przypadkowo i niefortunnie wpadł na patrol policji. Jako że był zbiegiem, nie zatrzymał się do kontroli. W następstwie pościgu został postrzelony, co doprowadziło do zagrożenia jego życia i ostatecznie, z powodu okropnych obrażeń, do amputacji prawej nogi. Oprócz dotychczasowych zarzutów, założono mu sprawę, także za ten incydent. Oskarżono go, o usiłowanie zamordowania policjanta – tego samego, który schowawszy się wcześniej za samochodem postrzelił go w plecy! Również ze względu na tę sprawę Simos znajduje się w areszcie przedsądowym. Warto zaznaczyć, że zajmujący się nią sędzia śledczy chciał w pośpiechu ją zamknąć, nie czekając nawet na raport koronera dotyczący amputowanej kończyny. Raport został ostatecznie dostarczony PO 9 MIESIĘCZNEJ ZWŁOCE, W PEŁNI POTWIERDZAJĄC NASZE OŚWIADCZENIA.

Simos stał się zbiegiem, po tym jak wydano za nim (oraz za jego bratem Mariosem Seisidisem i towarzyszem Mariosem Tsironisem, którzy ciągle są poszukiwani) nakaz aresztowania, za ten sam napad na bank, podczas którego aresztowano Yiannisa Dimitrakisa. Z powodu braku solidnych dowodów przeciwko nim oraz ze względu na kryminalizację ich osobistych i towarzyskich związków, ci trzej towarzysze zostali zmuszeni do ucieczki, słusznie nie oczekując jakiejkolwiek sprawiedliwości, ani ze strony wymiaru sprawiedliwości, ani mechanizmów represji, ani też ze strony medialnych marionetek, artykułujących retorykę państwowego terroru.
Ich obawy, dotyczące bezstronności tych trzech sił wkrótce się potwierdziły: pierwsza z nich zaocznie skazała ich na 7,5 roku więzienia za obrabowanie 7 banków, odrzucając przy tym przysługujące Simosowi prawo do apelacji. Druga z tych sił, po wyznaczeniu za ich głowy nagrody o wysokości 600 000 euro, ostatecznie usiłowała go zabić. Ostatnia zaś, policyjnymi przeciekami i artykułami na temat „terroryzmu”, pojawiającymi się przez te wszystkie lata, utorowała drogę kulom, które sięgnęły swego celu.

Ponadto towarzysz ten został oskarżony o napad z bronią w ręku, wyłącznie na podstawie dowodów DNA (znalezionych gdzie indziej niż w miejscu napadu, jednak, jeśli jesteś anarchistą, a do tego poszukiwanym anarchistą, wówczas okazuje się być to wystarczającym śladem). Ostatnimi czasy, oskarżenia wysuwane na podstawie dowodów DNA stały się …modne wśród greckich władz, pozwalając im na łatwe stawianie zarzutów. Zachęca ich ku temu fakt, że materiał genetyczny dowolnej osoby, każdego z nas, można znaleźć oraz w każdym momencie przenieść w dowolnie wybrane miejsce.
Simos znajduje się w więzieniu, skazany za dwie sprawy i w areszcie przedsądowym w związku z kolejnymi trzema. Ciągnie się za nim, tocząca się nadal, jedna ze starych spraw, w przypadku której mógł być łatwo uniewinniony, gdyby nie zbiegł (ostatecznie uwolniono go niedawno od innych zarzutów w które był wrabiany).
Mimo, że istota sprawy nie leży w jej prawno-sądowym charakterze, uznaliśmy jednak krótkie nakreślenie sytuacji za konieczne, aby towarzysze w Grecji oraz poza nią, mieli możliwie najjaśniejszy obraz nasilenia i skali działań podjętych przez rząd w celu unicestwienia tego towarzysza. Chcielibyśmy, aby solidarność okazana mu w związku z rozprawą 30/3, osiągnęła podobne rozmiary i siłę.

W ciągu ostatnich dwóch lat, imperium kontratakuje na obszarze Grecji. W obawie przed społecznymi niepokojami, jakie może pociągnąć za sobą nasilenie kryzysu ekonomicznego, próbuje się eliminować środowisko anarchistyczne/antyautorytarne – czynnik, zdolny przeobrazić te niepokoje w rewolucyjny wybuch, dzięki rozpowszechnianiu świadomości politycznej.
Aby osiągnąć ten cel, demokracja straciła już nawet ostatnią fasadę demokratyczności. Protestujący na ulicach ludzie bici są z niewiarygodnym okrucieństwem, anarchistyczne przestrzenie społeczne opatrywane zostają etykietą terrorystycznych kryjówek, ludzie wtrącani są do więzień pod zarzutami udziału w …bezimiennych, nikomu nieznanych grupach zbrojnych, innych zaś oskarża się o „terroryzm”, ponieważ szli ulicą albo pili z kimś kawę. Niefortunnie jednak dla rządzących, po stłumieniu jednego ogniska oporu, na jego miejsce powstaje dziesięć innych…

Posługując się strachem i represjami, próbują oni zamienić walki społeczne w nieszkodliwą i bezcelową aktywność. Do nas należy, cisnąć im ten strach z powrotem, prosto w twarz. Przykładnie unicestwiając walczących z nimi ludzi, którzy wpadli w ich szpony, usiłują odstraszyć resztę od walki i oporu. Starają się, by uwięzieni towarzysze stali się zjawami, o których pamiętają jedynie krewni i kilku przyjaciół.
Naszym zadaniem jest o nich nie zapomnieć. Naszym zadaniem jest przypominać o nich innym.

NIE POZWOLIMY NA ZNISZCZENIE SIMOSA SEISIDISA. Nie, dlatego, że jest „niewinny”. Także nie dlatego, że został brutalnie „ukarany” przez mechanizmy represji. ALE DLATEGO, ŻE JEST BOJOWNIKIEM. ŻĄDAMY JEGO NATYCHMIASTOWEGO ZWOLNIENIA. Nie motywowani „demokratyczną wrażliwością”. Ani humanizmem.

ALE DLATEGO, ŻE JEST NASZYM TOWARZYSZEM.
WZYWAMY WALCZĄCYCH, DO MIĘDZYNARODOWEJ SOLIDARNOŚCI, ABY DOŁĄCZYLI SWOJE GŁOSY DO NASZYCH W DNIU 30/3/2011. Nie motywowani litością. Ani obowiązkiem. Ale dlatego, że jesteśmy anarchistami.

A SOLIDARNOŚĆ JEST NASZĄ BRONIĄ

Solidarni towarzysze

WIĘCEJ O SPRAWIE YANNISA DIMITRAKISA I „RABUSI W CZERNI”: