Grecja: Członkowie Walki Rewolucyjnej oddają cześć Lambrosowi Foundasowi

Deklaracja członków Walki Rewolucyjnej z dnia 6 lutego 2012 roku, dotycząca zbrojnego starcia w dzielnicy Dafni, podczas którego w bitwie z policją poległ Lambros Foundas.

Represyjna operacja skierowana przeciwko Walce Rewolucyjnej rozpoczęła się od potyczki, do której doszło na terenie Ateńskiej dzielnicy Dafni w dniu 10 marca 2012. Tego dnia nasz towarzysz Lambros Foundas poległ w walce z gliniarzami Andreasem Haskisem i Theodorosem Koumarapisem.

Incydent ten stał się punktem wyjścia dla dochodzenia, którego wynikiem było nasze późniejsze ujęcie. Pomimo tego, prokurator apelacyjny Makropoulos nie wezwał na świadków dwóch policyjnych zabójców. Zamiast nich wezwano właścicielkę samochodu, który nasz towarzysz próbował wywłaszczyć w celu wykorzystania go do działań planowanych przez organizację.

W tym momencie nasuwa się oczywisty wniosek; policjanci nie zostali wezwani przez sąd, gdyż ten miał na celu ich ochronę, co potwierdza nasze wcześniejsze słowa o powiązaniach władzy sądowniczej ze służbami porządkowymi. Prokurator okręgowy działał w interesie morderców Lambrosa Foundasa.

Nie jesteśmy tym faktem zdziwieni. Nie zdziwił nas również brak śledztwa dotyczącego okoliczności śmierci Lambrosa. Rolą sędziów, a także tego konkretnego sądu, jest ochrona klasowych interesów szefów, bogaczy oraz ich sługusów i najemników w postaci gliniarzy.

To idealny przykład hipokryzji państwowej sprawiedliwości. W momencie, gdy sędziowie oraz inni urzędnicy reżimu dyskutują na temat wartości ludzkiego życia, mają na myśli wyłącznie życie członków swojej klasy, swoich panów dzierżących ekonomiczną i polityczną władzę oraz tych, którzy występują w ich obronie, mówiąc dosłownie policjantów.

Dla sądu cenę posiada wyłącznie życie bandytów reżimu, takich jak gliniarze Mantzounis, Margellos, Stamos oraz wszystkich innych osób szkolonych i opłacalnych za napady, tortury i zabójstwa. Większą wartość posiada dla nich życie powszechnie znienawidzonego byłego ministra obrony cywilnej Voulgarakisa. Według klasowej koncepcji „sprawiedliwości”, wartość ludzkiego życia można zmierzyć w terminach klasowej pozycji każdego z nas. Miarą jest natomiast usłużność wobec kryminalnego reżimu zwanego kapitalizmem i gospodarką rynkową.

Lambros Foundas zostanie zapamiętany jako bojownik o wolność, który poświęcił życie przygotowując się do kolejnego ciosu jaki miała zadać Walka Rewolucyjna temu reżimowi.

Oddał swoje życie próbując przeszkodzić okupacji sprawowanej przez grecki rzad, MFW, EBC, UE; zatrzymać obecną juntę kapitału i państwa, obalić nowy totalitaryzm nakładany na całym świecie z powodu kryzysu przez polityczne i ekonomiczne elity. Lambros Foundas oddał swoje życie walcząc o przekształcenie kryzysu w okazję dla rewolucji społecznej.

Jego mordercy, Andreas Haskis i Theodoros Koumarapis, pozostaną zapisani w historii jako najemnicy i członkowie zabójczego mechanizmu. Zapiszą się w pamięciach jako odźwierni niesprawiedliwego i przestępczego reżimu, lokaje tych, którzy łupią, uciskają i wyzyskują społeczeństwo.

Ten sąd również zostanie zapisany w historii jako narzędzie prześladowań rewolucjonistów i kombatantów walczących o obalenia kapitalizmu i państwa. Reprezentuje on zdrajców społeczeństwa, współczesnych kolaborantów na służbie ponadnarodowej elity ekonomicznej.

Naszym obowiązkiem jako członków Walki Rewolucyjnej jest obrona Lambrosa w ramach sądu powołanego przez wroga klasowego. Przyjęcie przez nas politycznej odpowiedzialności za przynależność do organizacji było oczywiste, pozwoliło nie tylko stanąć w obronie organizacji, ale także bronić honoru naszego towarzysza.

Dla nas, Lambros pozostaje żywy. Znajduje się w naszym krwiobiegu i powietrzu, którym oddychamy jako bojownicy. Jest częścią naszych celów i zamierzeń. Jest identyfikowany z naszą organizacją i jej walką. Jest obecny z nami każdego dnia, w każdej chwili. Jest nieśmiertelny.

Członkowie Walki Rewolucyjnej

Pola Roupa, Kostas Gournas, Nikosa Maziotis

actforfree.nostate.net