Powołując się na reżimową prasę, insurekcyjny portal Act For Freedom donosi, że w czwartek na terenie Genui odbyło się międzymiastowe spotkanie prokuratorów, którzy opracowują strategię zwalczania działań FAI/IRF czyli Nieformlanej Federacji Anarchistycznej/ Międzynarodowego Frontu Rewolucyjnego. W tym mini-szczycie udział wzięli urzędnicy sądowi z 4 miast, zajmujący się śledztwami przeciw FAI: Nicola Piacente, Federico Manotti i Silvio Franz (z Genui); Fausto Zuccarelli, Luigi Alberto Cannavale, Giovanni Corona i Alessandro Milita (z Neapolu) ; Sandro Ausiello

Ukrywający się przed policją, anarchistyczny towarzysz Francesco ‘ Jimmy’ Puglisi, został aresztowany przez policję 5 czerwca 2013 w Barcelonie. Francesco został skazany za udział w zamieszkach w Genui w 2001 r. Pod zarzutem „dewastacji i szabrownictwa” sąd rozkazał zamknąć go za kratami na 14 lat (!) Hiszpańscy towarzysze przypuszczają, że zabrano go do więzienia w Madrycie, prawdopodobnie do Soto del Real, gdzie będzie oczekiwał na ekstradycję do Włoch. Solidarność z więźniami Francesco Puglisim, Alberto Funaro i

27 maja 2013 studenci Uniwersyteckiego Kolektywu AUTONOMO zorganizowali wiec na uniwersytecie w Bolonii. Na miejscu zjawiła się policja, która próbowała rozbić całe zgromadzenie, jednak wściekli studenci trzymając się pod ręce i posuwając szpalerem do przodu przegonili kopniakami policję. W trakcie starcia wznoszono okrzyki „Asassini!” czyli „zabójcy”. Film pokazuje, że wystarczająco zdeterminowana i zorganizowana grupa ludzi może działać na tyle skutecznie by przeciwstawiać się przemocy prewencji. W latach sześćdziesiątych rewolucyjne grupy studenckie, a później Autonomiści, nauczyli

Kiedy przeczytałem wiadomość o śmierci Mauriego, przypadkowej eksplozji urządzenia, które przewoził, moje serce dziko załomotało. Chociaż go nie znałem i nigdy nawet nie widziałem, instynktownie zdałem sobie sprawę, że podążał tą samą ścieżką co ja. Dni, które nastąpiły po jego śmierci pełne były działania, konfrontacji, eksmisji miejsca, gdzie mieszkał, pełnego gniewu pogrzebu. Moje myśli pobiegły wówczas ku innym wydarzeniom, kiedy to przed kilkoma laty siedziałem w areszcie i z poczuciem bezsilności odebrałem wieści o śmierci

Najdroższy Mauri Mijają właśnie 4 lata od tej feralnej nocy, kiedy twoje nieposkromione serce towarzyszyło ci aż do samego końca. Twoja śmierć w walce pozostawiła pustkę, która jednak pustką nie jest, ponieważ rebelia i buntownicza determinacja, spójne i wyraziste działanie, a także jeszcze większa świadomość potrzeby walki i anarchii wypełniły ją, znajdując przedłużenie w naszym własnym życiu! W ostatnich latach represji przeciwko anarchistom, buntownicy i dysydenci nie zatrzymali się; nie zatrzymały się również wyzysk i zatruwanie

Komunikat włoskiego portalu anarchistycznego RadioAzione: Mediolańscy prokuratorzy zażądali kolejnych 6 miesięcy aresztu prewencyjnego dla Alessandro, Stefano, Sergio, Elisy i Peppe. Uzasadnili to tym, że pomimo aresztu zatrzymani towarzysze w dalszym ciągu komunikują się członkami własnego środowiska przebywającymi na zewnątrz, a także nawołują do „kampanii solidarnościowych” przeciwko „represjom”. Ich wypowiedzi zdaniem prokuratorów utrzymane są w niepokojącym tonie, pochwalając przemoc, nie tylko tę werbalną. Prokuratorzy wyjaśniają co dokładnie mają na myśli, przytaczając kilka komunikatów opublikowanych na stronach RadioAzione,

Europejska policja wydaje się być bardziej zainteresowana anarchistyczną walką (która jest przez nich automatycznie utożsamiana z terroryzmem), niż narko-handlem. Świadczy o tym porozumienie o współpracy, jakie podpisze wkrótce z meksykańskim rządem. W ramach tych rozmów planowana jest również publikacja raportu o „terrorystycznych trendach w UE”, omawiająca ataki we Włoszech i Meksyku, będące powodem alarmu, podnoszonego przez Europol. Poniżej info z mainstreamowych mediów: Alarm w Europie z powodu meksykańskich anarchistów BRUKSELA (Proceso) – Siły policyjne Unii Europejskiej

Informacje opublikowane 24 kwietnia 2013: Jako, że 11 marca 2013 zakończyło się wstępne śledztwo (z art.415 kk) w sprawie Nicolo i Alfredo, będą oni wkrótce sądzeni z art.280 (akt terroryzmu z użyciem śmiercionośnych narzędzi lub urządzeń wybuchowych), łączącego się ze sprawą ataku na Roberto Adinolfiego – szefa firmy nuklearnej Ansaldo Nucleare. Sprawa tej napaści wciąż pozostaje otwarta, obejmując obu towarzyszy i jeszcze jedną osobę. Prokuratura prowadzi ją także z art.270 (działanie w grupie mającej na

„Prawdziwym celem sprawcy strzelaniny przed Kancelarią Premiera Włoch byli politycy” – poinformował prokurator. Przed dwoma dniami (w niedzielę popołudniu) przed Palazzo Chigi, siedzibą włoskiego rządu w Rzymie doszło do strzelaniny. 46-letni mężczyzna otworzył ogień do karabinierów pilnujących wejścia, w czasie gdy wewnątrz trwało zaprzysiężenie nowego gabinetu rządowego. Napastnikiem okazał się mężczyzna, który stracił pracę, a jego rodzina rozpadła się.  Najpierw podszedł on do pełniących służbę dwóch karabinierów i zamienił z nimi kilka słów, po czym

„Konspiracyjne uściski dla wszystkich anarchistów czynu. To już 6 miesięcy, odkąd zostaliśmy porwani przez czterech klaunów w szatach i ich lokai w mundurach. 6 miesięcy, które jedynie wzmocniły naszą nienawiść do państwa i władzy oraz determinację by nie ustawać w walce o ich unicestwienie. Od zawsze byliśmy przekonani, że tym czego potrzebują uwięzieni anarchiści są ciepło i gniew tych, którzy wciąż walczą poza murami. Z każdym szczękiem klucza zamykającego „nasze” cele, umacniamy się w tym przekonaniu.