List więźniów Stefano i Elisy z okazji rocznicy śmierci Mauriego
Najdroższy Mauri
Mijają właśnie 4 lata od tej feralnej nocy, kiedy twoje nieposkromione serce towarzyszyło ci aż do samego końca. Twoja śmierć w walce pozostawiła pustkę, która jednak pustką nie jest, ponieważ rebelia i buntownicza determinacja, spójne i wyraziste działanie, a także jeszcze większa świadomość potrzeby walki i anarchii wypełniły ją, znajdując przedłużenie w naszym własnym życiu!
W ostatnich latach represji przeciwko anarchistom, buntownicy i dysydenci nie zatrzymali się; nie zatrzymały się również wyzysk i zatruwanie ziemi, ludzkich i nieludzkich zwierząt całej natury; więzienia wciąż torturują i zabijają, państwo i tłumienie wolności wciąż są synonimami; rdzenna ludność wciąż jest niszczona przez tych którzy nadal się bogacą plądrując jej ziemie. Jednak wszystko to już wiemy i wiemy też, że koniec tego nie nadejdzie łatwo i szybko, prawda?
Dlatego właśnie nie przestajemy walczyć, przeciwko autorytaryzmowi, przeciwko cywilizacji. Dlatego Mauri, żyjesz w każdym ogniu niszczącym symbole władzy (czy są nimi banki czy luksusowe auta), cząstka ciebie żyje w uwalnianych zwierzętach, wraz z każdym sabotażystą systemu, systemu, który nasila swoją plastikową i technologiczną dyktaturę, a ty jesteś tu w każdej wyzwoleńczej iskrze!
Dlatego właśnie, towarzyszu i bracie Mauri, nie zapominamy o Tobie!
Żadnych mitów, bohaterów, łez, żadnego strachu… istniejesz nadal w każdym słowie i działaniu zmierzającemu ku wyzwoleniu!
Mocno się ściskamy, z miłością i Anarchią!
Culmine – 22nd May 2013
Stefano, więzień anarchista-indywidualista
Więzienie Ferrara (Via Arginone 327, 44122 Ferrara, Italy)
Elisa, anarchistyczna więźniarka
Więzienie Rebibbia (Via Bartolo Longo 92, 00156 Rome, Italy)