Grecja: List anarchistów do Tamary Hernandez skazanej za przesyłkę-bombę

Szczerze, czy słyszycie głosy dobiegające zza krat?

Czy jesteście w stanie dostrzec spojrzenia pełne nienawiści, poczuć łomot serca walczącego o wolność w piersi, pogrzebanej pod ciężarem, wzniesionych przez was cementowych klatek? Nawet w najmniejszej i najmroczniejszej celi, nasze myśli wydostają się poza mury, przekraczają każdy kolczasty drut, wymykają się każdemu czujnemu wzrokowi klawisza, i podróżują kilometry stąd, do miejsc gdzie mogą spotkać wolne duchy i sumienia, obdarzone tym samym pragnieniem: Pragnieniem całkowitego znieszczenia wszystkich więzień”. Uwięzieni we wszystkich zakątkach świata, cierpimy ucisk, paranoję i mściwość systemu penitencjarnego, w każdym momencie naszego życia, schwytanego w codzienną więzienną rutynę. Kolejny rozdział naszej walki rozegrał się w Hiszpanii na Jesieni 2009 w czasie gdy anarchistyczny rabuś bankowy Amadeus Casillas, wciąż przebywał w więzieniu, mimo iż odsiedział już swój 20-letni wyrok. Gdy rozpoczął on strajk głodowy, sprzeciwiając się takiemu stanowi rzeczy, do dyrektora więzienia poprawczego w Katalonii, Alberta Batlle, odpowiedzialnego za sprawę Amadeusa, nadesłano bombę w paczce. Stało się to 7 października 2009 r.

15 grudnia 2009 aresztowano anarchistkę Tamarę Hernandez Zele Heraz, stawiając jej zarzut wysłania paczki i usiłowania morderstwa. Towarzyszka Tamara przez jakiś czas pozostawała uwięziona, uczestnicząc w tym czasie w walkach ruchu więziennego, a ostatecznie tymczasowo ją zwolniono. 14/09/2011 rozpocznie się jej rozprawa.(Tamara już została skazana – czytaj TU) Kompetentny Prokurator zaproponował dla niej 16 lat więzienia. Walka przeciw więzieniom sytuuje się dla nas zupełnie poza kategoriami niewinności i winy, stanowiąc po prostu integralną część anarchistycznego działania. Nie ma znaczenia czy dany towarzysz dopuścił się danego czynu czy nie, jeśli swoją postawą i życiem agresywnie przeciwstawia się władzy. Dlatego z greckich więzień, przesyłamy towarzyszce Tamarze rewolucyjne pozdrowienia i sygnały solidarności.

Gdziekolwiek by nie był, żaden towarzysz nie jest sam.

Na rzecz Anarchii i Rewolucji

Niech żyje Nieformalna Federacja Anarchistyczna

Niech żyje Międzynarodowy Front Rewolucyjny

Anarchistyczni POWs (jeńcy wojenni):

Giannis Skouloudis

Socratis Tzifkas

Dimitris Dimitsiadis

Babis Stulianidis

Theofilos Mauropoulos

Uwięzieni członkowie KKO:

Panagiotis Argurou

Gerasimos Tsakalos

Michalis Nikolopoulos

Olga Economidou

Giorgos Nikolopoulos

Giorgos Poludoros

Charis Chatzimichelakis

Damianos Bolano

Christos Tsakalos

raf.espiv.net

Dyskusja