Grecja: Komunikat FAI-Ognie na Horyzoncie po ataku na Trading Co. Ltd.

Atak miał miejsce 24.09.12. Tekst na język ang. przełożyli uwięzieni członkowie Konspiracyjnych Komórek Ognia.

Nie chcemy mieć nic do czynienia z tymi, którzy siedzą na swoich wygodnych kanapach, w czasie gdy górnicy umierają z głodu, którzy wyrzekają się brutalnego kontrataku przeciwko kapitalistom, chronionym przez morderczą broń w rękach policji. (…)

Czy to nie oni pozbawiają nas jedzenia, szantażując wyborem głód albo wyzysk ?

Czasami wołają: „trzeba produkować!”

Tak naprawdę jedyną rzeczą jaką produkujemy są nasze własne łańcuchy. Jedyni kryminaliści to szefowie!

Bruno Filippi*

Atak trwa dalej…
…a represje… wzrastają bez żadnych wahań i obaw przed reakcją publiczną. Odkąd Dendias (minister porządku publicznego) odkrył, że „ograniczone użycie substancji chemicznych” jest drogie i niebezpieczne ze względu na światową opinię, w każdym razie nie tak skuteczne jakby sobie tego życzył, zarządził wprowadzenie do akcji przeciwko demonstrantom armatek wodnych.Wrzaskliwie zaczął się tego dopominać. I naturalnie odrażający człekokształtni z mediów pośpieszyli mu na pomoc, rozpowszechniając jego stanowisko wszelkimi możliwymi kanałami, skrupulatnie przemilczając podpalenie firmy, zajmującej się importem oraz sprzedażą systemów kontroli i bezpieczeństwa, jakie miało miejsce poniedziałkowym świtem na ul. Solomou 7 w dzielnicy Halandri.

Jednak represje to nie tylko przemoc gliniarzy, to również tysiące glin, którzy latami, byli zasiewani przez władzę w umysłach i duszach ogromnej rzeszy ludzi, wprzęgniętych w mechanizm społecznej fabryki – na tym polega jej wielkie zwycięstwo. Począwszy od facetów, którzy chcą stać się bohaterami, ryzykując życie by ratować pieniądze banku, skończywszy na tych wszystkich, którzy powstrzymują się od insurekcyjnej przemocy, wyrzekając się jej lub będąc jej przeciwnymi.Było to oczywiste podczas strajku 26 września, kiedy to zdecydowana większość świata wyraźnie stroniąca od starcia z systemem, poprzestała na przekonaniu, że przetaczając po ulicach swoje zwłoki, wzbudzi w Państwu litość, a ono przywróci im utracony dobrostan. Wszystkim, którzy tam byli chcemy powiedzieć tylko jedno: walka przeciwko reżimowi wymaga przemocy i jako taka powinna uczynić z niej swoja podstawę, aby zacząć odnosić zwycięstwa.

Kontrola społeczna i kultura bezpieczeństwa

Odkąd wścibskie oczy i uszy państwa przeniknęły do niemal każdej sfery kompleksu społecznego, by monitorować i zawiadywać każdą aktywnością społeczną, społeczne neurony przesiąkły kulturą bezpieczeństwa, zamieniając jego poddanych – tych uciskanych i nie tylko, „postępowców”, „radykałów”, pokojowo nastawionych i konserwatystów – w odpychające pijawki przyssane do wartości dzisiejszego świata. Stąd właśnie wypływa uznanie i rozwój ideologii bezpieczeństwa oraz całego techno-przemysłowego kompleksu kontroli i represji, posiadającego swoich panów, wspólników i zwolenników… oni wszyscy są naszymi wrogami. Jego atak poprzez kapitał nie ogranicza się do całkowitego podporządkowania ludzi i totalnej destrukcji natury, mutowana żywność, rozwój przemysłowy, zabijanie i tortury zwierząt są minimalnym wyrazem jego brutalnej obecności. Zarówno mendżerowie represji, podejmujący decyzję w swoich biurach, gorliwi wykonawcy swoich represywnych obowiązków – gliniarze, strażnicy, ochroniarze i wszyscy zatrudnieni na obszarze represji – jak również ci, wynagradzani lub nie, poszerzający wiedzę techniczną, systemy technologiczne oraz ich wyposażenie, najogólniej mówiąc wszyscy dokonujący materialnego i moralnego wkładu w złożoną sieć represji i kontroli, wszyscy oni są dla nas celami ataku. Innymi słowy, nienawidzimy tej ideologii nekrofilii, jej kultury oraz stojących za nią ludzi i pragniemy zadawać ciosy na wszystkich szczeblach jej hierarchii.

Chcielibyśmy ujrzeć pchnięcia nożem wymierzone w (dużych i małych) dealerów, popiół po ich spalonych do ziemi sklepach, firmy wylatujące w powietrze, robaczywych przyjaciół glin i faszystów z zębami powybijanymi, po tym jak próbowali narzucić porządek oraz usłyszeć wokół nich podejrzanie martwą ciszę, o której tak marzą. Pragniemy ujrzeć jak świat porządku zapada się w ogniu, pod ciosem rozległych ataków, dokonywanych przez ludzi, ktorych oczy rozświetla chaos.

Ponieważ wola i pragnienia spotykają się ze sobą dopiero w próbie ich realizacji, przeszliśmy od słów do działania. Z radością zniszczyliśmy mieszczącą się w Halandri firmę Transam Trading Co Ltd, trudniącą się handlem wszelkiego rodzaju zaawansowanych technologii bezpieczeństwa i systemów kontroli, wyspecjalizowanych w różnego rodzaju kamerach high-tech oraz systemach prześwietleń, umożliwiających skanowanie przesyłek-paczek etc.

Represje nas nie przerażają, przeciwnie, umacniają nas i zbroją. Najlepszym sposobem zerwania z represją i kontrolą jest wzmacnianie, wytrwałość oraz ulepszanie politycznej walki o destabilizację i zniszczenie władzy oraz kapitalizmu. Rozwijanie społeczności walczących jest czymś niezbędnym, dzięki swoim procesom będzie ona jednoczyć ataki na państwową brutalność w każdorazowo dogodny dla siebie sposób.

Od dynamicznych starć z glinami, niszczenia i rabowania kapitalistycznej infrastruktury oraz bojowych kryjówek, pozwalających bojownikom uniknąć aresztowania i bicia na ulicy, poprzez rozwój i rozpowszechnianie ostrych, wywrotowych słów po ataki dokonywane twarzą w twarz, przeciwko wszystkim naszym wrogom, po konspiracyjne akcje bezpośrednie takie jak sabotaż, podpalenia, zamachy bombowe i wszelkie inne metody oferowane przez rewolucyjną wyobraźnię i historię. Równie ważne jest rozwijanie infrastruktury solidarności i wzajemnego wsparcia, jak również użytecznych strategii działania, by dzięki temu uniknąć ataków wroga i czynić nasze działania skuteczniejszymi.

Grupy partyzanckie wszędzie!

Pozostajemy wierni pojmanym bojownikom – dajemy nagłą odpowiedź na ich oczekiwania
Przesyłamy naszą niepodzielną miłość i solidarność do Anarchistów Tsilianidisa Babisa, Dimitrisa Dimtsiadisa, Sokratesa Tzifkasa.
Dumnym członkom R.O. K.K.O. oraz anarchiście Teofilosowi Mavropoulosowi. Niech zbliżające się procesy staną się kolejnym powodem dynamitowych ataków przeciwko strukturom władzy.
Pozostajemy wierni towarzyszowi Tasosowi Teofilu oraz pozostałym anarchistom oskarżonym o udział w R.O. K.K.O., przeczącym tym oskarżeniom.
Pozostajemy wierni ukrywającym się zbiegom miejskiej partyzantki Nikosowi Maziotisowi, Poli Roupie i Kostasowi Gournasowi.
Pozostajemy wierni niezłomnemu buntownikom z N17 Dimitrisowi Koufodinasowi.
Cieszy nas egzekucja trójki gliniarzy miejskiej policji w Meksyku, dokonana przez insurekcyjną Komórkę Mariano Sanchez Anion – Nieformalnej Federacji Anarchistycznej.
Solidarność ze wszystkimi anarchistami i nieposłusznymi więźniami w Grecji, Włoszech, Niemczech, Hiszpanii, Meksyku, Chile, U.S. i wszędzie tam, gdzie wzrasta opór wobec kapitalistycznego barbarzyństwa.

Nieformalna Federacja Anarchistyczna – Ognie na Horyzoncie

PS: Bardzo żałujemy, że podczas strajku nie było nam dane spotkać się twardymi „batalionami szturmowymi” Złotego Świtu, mimo, że zapowiadali oni wcześniej swoją obecność, zabawa mogłaby być przednia. Przyjacielskie Pozdrowienia od patroli antyfaszystowskich.

Solidarność ze wszystkimi aresztowanymi podczas wrześniowego strajku.

* W rzeczywistości cytat jest grecką wersją słów Bruno Filippiego zawartych „Dynamite Speaks: („Parla la dinamite”); zobacz:

http://theanarchistlibrary.org/library/bruno-filippi-the-rebel-s-dark-laughter-the-writings-of-bruno-filippi#toc15.